• Ιερά Μονή Αγίου Στεφάνου – επίσκεψη στο εσωτερικό μιας από τις πιο εντυπωσιακές και προσιτές μονές των Μετεώρων.
• Βυζαντινός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου – ο παλαιότερος ναός της Καλαμπάκας (11ος αι.), με σημαντικές τοιχογραφίες.
• Σπήλαια Ασκητών Μπάντοβα – ξενάγηση στο ασκητικό σύμπλεγμα στους πρόποδες των βράχων.
• Παλαιό Καστράκι – περιήγηση στο παραδοσιακό χωριό με την αυθεντική αρχιτεκτονική.
• Περιήγηση και εξωτερική θέαση όλων των μονών των Μετεώρων, με στάσεις για φωτογραφίες στα πιο εντυπωσιακά σημεία του τοπίου.

Η περιήγηση πραγματοποιείται με mini bus και αγγλόφωνο συνοδό, ο οποίος θα προσφέρει πλούσια ενημέρωση σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής.

Περιλαμβάνεται: μεταφορά, αγγλόφωνος ντόπιος συνοδός, σχεδιασμός διαδρομής, Audio Smart Guide app διαθέσιμο σε 11 γλώσσες, εμφιαλωμένο νερό.

Δεν περιλαμβάνονται:

Είσοδος στη Μονή Αγίου Στεφάνου: €5/άτομο

Είσοδος στον Βυζαντινό Ναό: €2/άτομο

(Οι εισφορές αυτές καταβάλλονται επιτόπου από τους συμμετέχοντες, δωρεάν για Έλληνες και παιδιά κάτω των 12.)

Ξενάγηση μέσα στο Μοναστήρι.

Κόστος 20 ευρώ.

Η Μονή Αγίου Στεφάνου είναι το ένα από τα δυο γυναικεία  μοναστήρια στα Μετέωρα και ένα από τα έξι που συνεχίζουν να είναι ενεργά.

Σύμφωνα με την παράδοση, η ίδρυση της μονής ανάγεται γύρω στο 1191, όταν ο ασκητής/ερημίτης Ιερεμίας κατοίκησε σε κάποια σπηλιά του βράχου. Από τον 14ο αιώνα υπάρχουν μαρτυρίες ότι το μοναστήρι λειτουργεί ως οργανωμένο κοινόβιο.

Το 1398 ο ηγεμόνας της Βλαχίας Βλαντισλάβ  δώρισε στην μονή έναν ανεκτίμητο θησαυρό, την Κάρα του Αγίου Χαραλάμπους, ο οποίος και έγινε δεύτερος προστάτης της μονής. 

Το νεότερο καθολικό είναι ένας ναός σταυροειδής με τρούλο και ακολουθεί την  «αθωνική» αρχιτεκτονική παράδοση με τις 3 κόγχες. Στη δυτική πλευρά του υπάρχει ευρύχωρος τετρακιόνιος νάρθηκας, η συνηθισμένη λιτή των μοναστηριών. Τον 19ο αιώνα, όταν ηγούμενος ήταν ο Θεοφάνης, προστέθηκε στη βόρεια πλευρά η στοά με τους κίονες.

Η παλαιά τράπεζα της Μονής, εντυπωσιακό αρχιτεκτόνημα, στεγάζει σήμερα, το μουσείο της Μονής, όπου εκτίθενται αξιόλογα κειμήλια.  

Από το 1961 λειτουργεί ως γυναικείο Μοναστήρι με δραστήρια αδελφότητα η οποία παρουσιάζει πλούσιο πνευματικό και φιλανθρωπικό έργο. Από το 1971 έως το 1977 άρχισε να λειτουργεί Δημοτικό Σχολείο-Οικοτροφείο Θηλέων όπου φοίτησαν περίπου 40 μαθήτριες, ορφανές και παιδιά φτωχών ή  πολύτεκνων οικογενειών.

Σήμερα η πρόσβαση είναι άνετη.

Ο ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου που βρίσκεται στην παλαιά πόλη ανηγέρθη μεταξύ 10ου και 11ου αιώνα πάνω στα ερείπια παλαιοχριστιανικής βασιλικής. Ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζει ο μοναδικός στην Ελλάδα μαρμάρινος ‘Aμβωνας που επιβλητικός υψώνεται στο κέντρο του μεσαίου κλίτους, μπροστά στην Ωραία Πύλη.

Καθώς μπαίνουμε στον ναό, στον βόρειο τοίχο του εσωνάρθηκα είναι γραμμένα με κεφαλαιογράμματη γραφή το χρυσόβουλο του αυτοκράτορα Ανδρονίκου Γ΄ Παλαιολόγου 1336, με το οποίο καθορίζονται τα όρια της Επισκοπής Σταγών και παραχωρούνται προνόμια, καθώς και το σιγίλιο του οικουμενικού πατριάρχη Αντωνίου Δ΄ 1393, με το οποίο ανανεώνονται τα προνόμια της επισκοπής Σταγών που είχαν παραχωρήσει κατά καιρούς διάφοροι αυτοκράτορες του Βυζαντίου.

Εντυπωσιακό και αξιόλογο είναι και το κωδωνοστάσιο του ναού που βρίσκεται στη βόρεια πλευρά της εισόδου του περιβόλου του ναού.

Τα Ερειμητήρια του Μπάντοβα

Περικυκλωμένη από δύο θεόρατους βράχους, που ονομάζονται Πιξάρι και Αμπάρια, βρίσκεται μια πανέμορφη τοποθεσία γνωστή στους ντόπιους με το όνομα Μπάντοβας. Στην όμορφη αυτήν περιοχή βρίσκεται και ένα σύμπλεγμα από ησυχαστήρια και σκήτες τα οποία χρησιμοποιήθηκαν ανά τους αιώνες από τους μοναχούς και τους ασκητές των Μετεώρων με γνωστότερη την σκήτη του Αγίου Νικολάου του Μπάντοβα.

Η σκήτη κτίστηκε κάπου στις αρχές του 15ου αιώνα μέσα σε σπηλιά που παλαιότερα χρησιμοποιούνταν από ερημίτες και ασκητές.

Ο Άγιος Νικόλαος ο Μπάντοβας σήμερα έχει πλήρως αναστηλωθεί.

Καστράκι: Το χωριό στους πρόποδες του «ιερού» δάσους των Μετεώρων

Μεταξύ της Καλαμπάκας και των Μετεώρων, το Καστράκι μοιάζει φωλιασμένο στη βάση των κατακόρυφων βράχων στην κορυφή των οποίων στέκουν τα περίφημα μοναστήρια της δεύτερης μεγαλύτερης μοναστικής κοινότητας στην Ελλάδα, μετά από εκείνη του Αγίου Όρους.

Η δημιουργία του οικισμού τοποθετείται επί Τουρκοκρατίας, όταν αρκετοί οικισμοί Ηπειρωτών συνενώθηκαν, προκειμένου να σωθούν από τον Αλή Πασά, βρίσκοντας στην περιοχή καταφύγιο. Η ονομασία του χωριού είναι εμπνευσμένη από το βυζαντινό κάστρο που υπήρχε στην περιοχή, ερείπια του οποίου σώζονται μέχρι σήμερα.

Ο επισκέπτης θα έρθει αντιμέτωπος με ένα εντυπωσιακό τοπίο γεμάτο πλατώματα, χαράδρες και τα απόκοσμα βράχια των Μετεώρων που μοιάζουν να θέλουν να αγγίξουν τον ουρανό. Και μοναδική στιγμή, όπως την έχουν περιγράψει πολλοί, είναι όταν σηκώνεις το βλέμμα σου προς τα Μετέωρα, ειδικά τις απογευματινές ώρες.

Το Καστράκι αποτελεί ένα διατηρητέο παλαιό οικισμό με δρομάκια και σπίτια χτισμένα με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική, συνθέτοντας μια πολύ όμορφη εικόνα, εφάμιλλη των βράχων που το «σκιάζουν». Πολλά έθιμα του χωριού διατηρούνται έως και σήμερα, όπως η αναρρίχηση με σκοινί στο εκκλησάκι του Αϊ Γιώργη του Μαντηλά. Το χωριό, μαζί με το σύνολο της υπόλοιπης περιοχής των Μετεώρων, έχει ανακηρυχθεί ως Μνημείο της Φύσης και Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την UNESCO.